[zaloguj się]

NIEPOHAMOWNY (4) ai

Zawsze w pisowni łącznej.

e, oba o oraz a jasne.

comp niepohamowni(e)jszy (1).

Fleksja
sg
fNniepohamownå, niepohámowniejszå
pl
I m niepohamownémi
f niepohamown(e)mi

sg f N niepohamownå, niepohámowniejszå (2).pl I m niepohamownémi (1). f niepohamown(e)mi (1).

stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. pohamowny.

Niepowściągliwy, nieokiełznany, gwałtowny (4): Strzeż Boże áby ſie y nam zá ták wielkimi á niepohámownemi przycżynámi/ tákże wrychle nieſtáło. PowodPr 75, 59.
Wyrażenie: »daleko niepohamowniejszy« (1): gdyż ręká ludzka nád Boſką w pomśćie ieſt dáleko niepohámownieyſza. PowodPr 7.
Szereg: »srogi i niepohamowny« (1): [cóż takowego] Było w mężnych ludźiach onych/ co ie ſrogiémi ná nieprzyiaćielá y niepohámownémi czyniło. OrzJan 16.

Synonimy cf NIEPOHAMOWANY.

Cf NIEPOHAMOWANY, POHAMOWNY

TZ