![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: 2. NIEPORUSZENIE | Następne hasło: NIEPORUSZNIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[NIEPORUSZLIWY ai
e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz po-).
Fleksja
| pl | ||
|---|---|---|
| N | m pers | nieporuszliwi |
| I | m | nieporuszliw(e)mi |
pl N m pers nieporuszliwi. ◊ I m nieporuszliw(e)mi.
Sł stp, Cn brak.
Taki, który jest stały, który nie zmienia swoich przekonań niezależnie od okoliczności; immobilis Vulg; non transmotus Pol Ant:
W połączeniu szeregowym: Ieſli więc trwaćie wiárą vgruntowáni/ y twárdzi/ y nieporuſzliwemi [immobiles; bez poruſzenia Leop; nie poruszeni WujBib] od nádzieie Ewánielijey/ ktorąśćie słyſzeli obwoływáną we wſzem ſtworzeniu BudBib Col 1/23 (Linde s.v. poruszony).
Szereg: »stały a nieporuszliwy«: Aták bráćia moi mili/ bądźćie ſthałemi á nieporuſſliwi [stabiles estote et immobiles] Leop 1.Cor 15/58 (Linde s.v. poruszony).
Synonimy: niezachwiany, niezmienny, stały, twardy, ugruntowany.
Cf NIEPORUSZNY, NIEPORUSZONY]
JB