[zaloguj się]
[pdf]

[ROZBIEŻEĆ vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet rozbieżeli.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Opuścić jakieś miejsce, udając się w różne strony [po czym]: Abowiem gdy Teby dobył Aleksander, jego żołnierze wszędzie po mieście rozbieżeli, biorąc i łupiąc, gdzie ktory czego dostać mogł. PlutMKoch 130.

Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ (Errata).]

KW, (LWil)