[zaloguj się]
[pdf]

NIEPROSTAK (7) sb m

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz prostak); a pochylone.

Fleksja
sg pl
N nieproståk nieproståcy

sg N nieproståk (4). ◊ pl N nieproståcy (3).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Człowiek mądry, wykształcony, posiadający ogładę (7): CIkowſcy nie proſtacy/ y zá młodu byli/ Pewnie ſie nie zá piecem/ v cieląt ćwicżyli. RejZwierz 58, 67, 72v; GórnDworz S5; RejZwierc 127; Bo w męſtwie y w rozumie poznaſz że nie proſtak. PaprPan Aa; [KorczRozm Cv].

W przeciwstawieniu: »nieprostak ... głupiec« (1): bo iáko to nie proſtak/ kto kopą chcze wygráć ſto złotych/ ták to záſię wielki głupiec/ kto ſto złotych ná kopę waży. GórnDworz L4v.

Cf PROSTAK

KW