Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEPRZEMOGĄCY

Następne hasło: NIEPRZEMOŻONY »

NIEPRZEMOŻNY (2) ai

Oba e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz przemożny)

Fleksja

sg
m	N	nieprzemożny

pl
N	subst	nieprzemożn(e)

sg m N nieprzemożny (1). ◊ pl N subst nieprzemożn(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) ‒ XVII w. s.v. przemożny.

Znaczenia

Taki, którego nie da się zwyciężyć, przemóc (2)

Taki, którego nie da się zwyciężyć, przemóc (2): Invictus, nyeprzemozny BartBydg 76b; [Także Aſkániuſzá vcżył Syná ſwego Nieprzemożny Aeneas KołakWiek B3].

Wyrażenie: »fata nieprzemożne« (1): w ślicżnośći twoiey Kocháiąc ſię/ tego teſz życżyli y ſobie/ Aby mogli potomſtwo podobne mieć tobie. Lecż Fatá nieprzemożne inácżey podáły/ Ciebie tu zoſtáwiwſzy im w Niebo kazáły. KołakCath C2.

Synonimy cf NIEPRZEMOŻONY.

Cf NIEPRZEMOGĄCY, NIEPRZEMOŻONY, PRZEMOŻNY