Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEPRZESTAWANIE]

Następne hasło: NIEPRZESTRASZONY »

NIEPRZESTĘPNY (3) ai

Zawsze w pisowni rozłącznej.

Oba e jasne.

Fleksja

sg
m	N	nieprzestępny	n	N
m	G		n	G	nieprzestępn(e)go

sg m N nieprzestępny (1). ◊ n G nieprzestępn(e)go (2).

Sł stp brak, Cn s.v. ustawa nieprzestępna, Linde bez cytatu w innym znaczeniu s.v. przestępny.

Znaczenia

1. Taki, którego nie można nikomu przekazać, nieprzechodzący na nikogo (2)
2. Przestrzegający prawa (1)

1. Taki, którego nie można nikomu przekazać, nieprzechodzący na nikogo (2): iż IEzus [...] doſtał Ofiárownictwá aparauaton/ to ieſt/ nie przeſtępnego/ iż ták rzekę/ ktoreby ieſzcże z iednego ná drugiego przeſtępowáć/ ábo przenoſzone być miáło [lege: nie miało]/ ále ktore iuż ná nim ſámym miáło wiecżnie zoſtáć. CzechRozm 181v; CzechEp 332.

2. Przestrzegający prawa (1): Metuens legum, metuens iudiciorum, Boyący ſie praw/ Boyący ſie vſtaw/ To yeſt nie przeſtępny nie rad wykracza przećiwko práwóm. Mącz 220b.

Cf PRZESTĘPNY