[zaloguj się]

NIERĘCZENIE (1) sb n

Fleksja

L sg nieręcz(e)niu.

stp, Cn, Linde brak.

praw. Nieudzielanie rękojemstwa kmieciowi odchodzącemu od pana, nieporęczenie wykonania przez niego zobowiązań, w określonym terminie [kogo]: (nagł) Articul o nieranczeniu kmieczi przes starosthi. ( —) Item Posłowie ziem Mazoweczkich [...] przekladali iż starosthowie nasi [...] przecziwko stharadawnemu obiczaiowi w ziemiach mazoweczkich zachowanemu. Ludzie a Cmieczie slachczie z ich wsi do miasth bierzą i do wssi królewskich rancza [...] a thak mi thą prozbę poslow mazoweczkich slusna rozumieyącz przi stharadawnemu [ie] obiczaiu ie zachowivami rankoiemsthwam thim miescza nie dawaiancz ZapWar 1545 nr 2646.

Cf RĘCZENIE

AK