[zaloguj się]
[pdf]

RĘCZENIE (2) sb n

Teksty nie oznaczają é lub oznaczają niekonsekwentnie; końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N ręczenié
I ręczeni(e)m

sg N ręczenié (1). ◊ I ręczeni(e)m (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

1. praw. Gwarantowanie realizacji przyjętych zobowiązań materialnych; fideiussio Calep, Cn;promissum, vasarium Cn (1): Fideiussio – Ręczenię. Calep 418a.
2. praw. Uwalnianie przez danie poręczenia (1): A ták ma czynić [poszkodowany z cudzym bydłem, które weszło mu w szkodę] áż do trzećich dwu niedzyel/ á zá káżdym ręczeniem [bydła] ma dáć Podſtároſćiemu wiárdunek obornego. UstPraw F.

Synonimy: 1. rękojemstwo, ślubowanie.

Cf NIERĘCZENIE, OBRĘCZANIE, RĘCZYĆ

MC