[zaloguj się]
[pdf]

ROZBRACIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

1 pl m pers praet -smy sie rozbracili.

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn).

Zerwać stosunki, przestać żyć w zgodzie; amicitias deponere a. diluere a. dimittere a. discindere a. dissolvere a. dissuere a. divellere, dirimere a. dirumpere a. dissolvere societatem, dissociari, disiungere a. removere se ab amicitia, seiungere se a societate, venire ad inimicitias Cn [z kim]: [Pokusa, postać dramatu, do anioła:] Owa przydą náſze cżáſy/ Iż doſtániem ſwoiey kraſy/ Ktorąſmy pirwey ſtráćili/ A z wámi ſie rozbráćili BielKom D3v.

Formacje współrdzenne cf BRACIĆ SIĘ.

KW, (LWil)