[zaloguj się]

ROZBURZYĆ SIĘ (1) vb pf

o jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 n rozburzyło sie subst rozburzyły sie

praet 3 sg n rozburzyło sie.[3 pl subst rozburzyły sie.]

stp, Cn, Linde brak.

Rozmnożyć się, rozprzestrzenić się: Przypodobnienie pokrictwá ktore ſie ſrodze rozburzyło ná zyemi. LubPs E marg; [[zjedzone świeże jaja] wnet sie téż w kolerę obrocą, á ventricuł iáko tám chętny, gdyż fluxy ná ten czás sie rozburzyły, po wszytkich częśćiách ćiáłá? OczkoPrzymiot 428].

Formacje współrdzenne cf BURZYĆ SIĘ.

KW, (LWil)