[zaloguj się]

NIESPOSOB (1) sb m

Fleksja

G sg niesposobu.

stp, Cn brak, Linde XVIII w. w innym znaczeniu s.v. sposób.

Niezdolność, nieumiejętność: Abowyem co tu Páweł ſwyęty vczyniwſſy zmyenkę o kápłáńſtwye páná Kryſtuſowym [...] przypiſał/ iżby o tym wyele powyedáć/ á iż tego dla nyeſpoſobu żydow/ ktorym to piſał/ ná on czás wypráwić nyemogł/ y potym ich tego nye náuczył [De quo nobis grandis sermo et ininterpretabilis ad dicendum, quoniam imbecilles facti estis ad audiendum Vulg Hebr 5/11; gdyżeśćie ſie sſtáli nieſpoſobni ku ſłuchániu WujNT; áleście ſie ſtáli ſlábemi ku ſłuchániu Leop]. KromRozm II v3.

Synonim: słabość.

Cf NIESPOSOBNOŚĆ, SPOSOB

AK