[zaloguj się]

NIESPRAWNOŚĆ (2) sb f

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz -ość); a jasne.

Fleksja
sg
N niesprawność
A niesprawność
I niesprawnością

sg N niesprawność (1).[A niesprawność.]I niesprawnością (1).

stp notuje, Cn brak, Linde XVI w. s.v. sprawność.

1. Niezgodność z porządkiem prawnym, nieprzestrzeganie przepisów (1): A ieſliby też kogo winą ſkarano zá iáką nieſpráwnoſćią/ tedy ſye mu to sſtánie wedle iego ſámego oſądzenia GroicPorz i4.
2. Nieudolność [czyja] (1): Gdyż to ieſt ſámego goſpodarzá ſromotá/ y nie rozum/ y nieſpráwność/ gdy ſię domownicy iego z ſobą gryzą. SkarKazSej 671b.
3. [Wadliwe funkcjonowanie, niewydolność [czego]: ále kto iey [rzodkwi] obecnie pożywa iáko inſzego pokármu cżyni griźienie w żywoćie odymánie/ też wiátry y nieſprawność żołądká Cresc 1571 241 (Linde).]

Cf NIESPRAWA, [NIESPRAWIANIE], SPRAWNOŚĆ

AK