[zaloguj się]
[pdf]

NIESPRAWA (2) sb f

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); oba a jasne.

Fleksja
sg pl
G niesprawy
D niesprawie
A niesprawę niesprawy

sg [G niesprawy. ◊ D niesprawie.] ◊ A niesprawę (1). ◊ pl A niesprawy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. sprawa.

Zakłócenie sprawnego działania, brak porządku (2): ánoć ten ſmák wiele ku ſzkodźie przywodźi: czuiąc więc potym/ y w żywoćie y we wſzyſtkim ćiele wielkie nieſpráwy. SienLek 16v; bo ſie tego wiele przytrafuie/ iż w ćiągnieniu álbo w poſtępku nierządnym/ wielkie zámieſzánie woyſká bywa/ á przeſto nieprzyiaćiel widząc tháką nieſpráwę prędko ie przemoże BielSpr 6v.

[W połączeniu szeregowym: Inſzych przykłádów ieſt też w tey Hiſtoryey niemáło/ ták ku mądrośći/ ſpráwiedliwośći [...]/ iáko y ku zuchwálſtwu/ głupſthwu/ nieſpráwie/ zawiśći/ zdradzye. HistTroj A4v; PismaPolit 165.]

[Szereg: »niesprawa i nieporządek«: NIeſpráwy y nieporządku wiele ieſt w Rzecżyp. náſzey GrabZdanie B.]

Synonimy: nieporządek, nierząd.

Cf [NIESPRAWIANIE], NIESPRAWNOŚĆ, SPRAWA

AK