[zaloguj się]
[pdf]

ROZCZEPIĆ SIĘ (1) vb pf

rozczepić się, [rozszczepić się].

Teksty nie oznaczają é oraz ó; o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja
inf rozczepić się
praet
sg
3 n rozszczepiło się

inf rozczepić się. ◊ [praet 3 sg n rozszczepiło się.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. rozszczepić.

Pęknąć, rozłupać się, rozłamać się: Von einander ſpalten. Rozczepić Rozpierchnąć śię. Rumpi. Dissilire. Calag 546b; [To drzewo wielkim cudem Bożym od korzenia przez pień aż do samego wierzchu rozszczepiło się RadzPodróż 164].

Formacje współrdzenne cf SZCZEPIĆ.

Cf ROZSZCZEPIENIE

KW, (LWil)