[zaloguj się]
[pdf]

NIEWID (1) sb m

e jasne.

Fleksja
pl
N niewidy
G niewidów
A niewidy
I niewidámi

pl [N niewidy. ◊ G niewidów.] ◊ A niewidy. ◊ [I niewidámi.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (ten sam przykład) – XVIII w.

Rzecz niebywała, niesłychana: [tych niewidów pelno v inſzych OczkoPrzymiot 310.]
Wyrażenie: »Boże niewidy«: Więcz y o tákiego nie trudno/ ktory vſtháwicżnie Boże niewidy o ſobie powieda GórnDworz Cc7v; [áby owi co ex professo o tym mówią y piſzą/ znáczniéy co powiedźieli; á nas Bożemi niewidámi niebáwiąc/ powieśćiámi,cudzémi ná rzeczy nietrzymáli OczkoPrzymiot 307; O iákie Bożé niewidy OczkoPrzymiot 626].

Synonim: dziw.

Cf WID

IM