Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEWIDZIANY

Następne hasło: NIEWIECZNY »

NIEWIECZNIE (7) av

Zawsze w pisowni rozłącznej.

Wszystkie e prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz wiecznie).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Nie na zawsze, nie na wieki (o trwaniu lub obowiązywaniu czegoś) (4)
2. Nie stale, nie ciągle, z przewidywanym ograniczeniem czasowym (3)

1. Nie na zawsze, nie na wieki (o trwaniu lub obowiązywaniu czegoś) (4): KromRozm II k4v; A thák on zazdrośćiwy á chytry cżárt/ [...] widząc iż ieſzcże ieſt zoſtáwiono błogoſłáwieńſthwo cżłowiekowi / widząc że ieſzcże nie wiecżnie przeklęty v Páná ſwoiego RejPos 53v; iż nie wiecżnie miáło trwáć obrzezánie. CzechRozm 79v.

Zwrot: »niewiecznie się gniewać« (1): Ieſt nam Pánem miłośćiwym/ nád złośćią náſzą ćierpliwym/. Nie wiecżnieć ſię będźie gniewał ArtKanc Q19v.

2. Nie stale, nie ciągle, z przewidywanym ograniczeniem czasowym (3): Przypátruyże ſie dáley/ iż nie wiecżnie thá nieſláchethna ſzáráńcża temu nędznemu ſwiátu ſzkodzić ma/ ábowiem tu ſtoi iż przez mieſięcy pięć RejAp 78v, Ee2v; Chleb (marg) To ieſt zboże/ z ktorego chleb bywa. (–) wymináią [= młócą] ácż nie wiecżnie [non in perpetuum] wyminániem wymináią go [A chleb (marg) pſſenicę (–) mleć będą; wſzákóż nie ná wieki ten który młóći będźie go młóćił Wuj Bib] BudBib Is 28/28.

Synonim: 2. nieustawicznie.

Cf WIECZNIE