[zaloguj się]

NIEWPRAWIONY (2) part praet pass pf

Fleksja

D pl niewprawiónym (2).

stp, Cn, Linde brak.

Który się jeszcze nie wprawił, nie nauczył czegoś lub nie przyzwyczaił do czegoś (2):

niewprawiony w co (1): dawáią iéy [wody] od kwart pułtorá/ áż do cztérech/ ſnaść czáſem y więcéy: to ieſt/ kieliſzków dwádźieśćiá/ iákich cztéry w kwartę/ ludźiam nikąſká w pićie nie wpráwiónym Oczko 19v.

a. W funkcji rzeczownika (1):
Szereg: »prosty albo niewprawiony« (1): táyemne obrzędy boże duchownymi nye widomymi znáymoſcyámi będźyeſz tćił/ á nye poruſſone záchowaſz/ nikakye ich poſpolićye proſtym álbo nye wpráwyonym nyepodawáyąc. KromRozm II i.

Synonim: a. prosty.

Cf NIEWPRAWNY, WPRAWIONY

TZ