[zaloguj się]
[pdf]

NIEWYWIKŁANY (7) part praet pass pf

niewywikłany (5), niewywichłany (2); niewywikłany CzechRozm, StryjKron (2), CzechEp (2); niewywichłany GrzegRożn (2).

W pisowni łącznej (4), w rozłącznej (3).

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-); a jasne.

Fleksja
sg
mNniewywikłany fN nN
Aniewywikłany Aniewywikłaną Aniewywikłan(e)
Lniewywikłanym L L
pl
G niewywikłanych

sg m N niewywikłany (1). ◊ A niewywikłany (2). ◊ L niewywikłanym (1). ◊ f A niewywikłaną (1). ◊ n A niewywikłan(e) (1). ◊ pl G niewywikłanych (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. s.v. wywikłać.

W funkcji przymiotnika: Taki, z którego trudno się wyplątać, wydostać; ineluctabilis, inexplicabilis, inexplicitus, inexputabilis, inextricabilis Cn (7):

W połączeniu szeregowym (1): Ale iáko Pan Bog pomieſzał ich ięzyki / [...] Abowiem z oney proſtey iednoſtáyney wiáry Apoſtholſkiey/ iákoby z iednego ięzyká rozumiánego od wſzytkich/ przepáść iákąś pomieſzáną/ vpſtrzoną/ nie wywichłáną/ y ſámę ſiebie obaláiącą [...] ſámi ſobie zbudowáli iáko oto tu widziſz. GrzegRóżn Hv.

Wyrażenia: »błąd niewywikłany« [szyk 1:1] (2): CzechRozm 158; Záczym w rządzie ninieyſzych y przedſięwziętych ſpraw wielki á nie wywikłány błąd muśiałby przyść. StryjKron A.

»niewywikłany labirynt« (2): na oſtátekby ſie y ſam Miechouius/ iáko w niewywikłánym labirinćie/ vwikłał. StryjKron 380; CzechEp 107; [WerReguła 114].

»nigdy niewywikłany« (1): Zácżym też w wiele dźiwnych/ á nigdy niewywikłánych lábiryntów (nie cżuiąc ſię pewnie) wpadł CzechEp 107.

»pomieszanie niewywichłane« (1): Ale by byli iednego ięzyká/ piſmá święthego vżywáli ći wſzyſcy y ná nim przeſtáli/ nigdyby byli nie wpádli w tho pomieſzánie nie wywichłáne. GrzegRóżn 13.

Szereg: »gęsty i niewywikłany« (1): bacżąc iż w táki gęſty y niewywikłány lás włazł/ że ſię z niego nigdy nie wypląta CzechEp 148.

Synonim: niewymotany.

Cf WYWIKŁAN

JB