« Poprzednie hasło: ROZDANY | Następne hasło: [ROZDARCINA] » |
ROZDARCIE (7) sb n
o jasne; -a- (6), -å- (1); -a- : -å- Mącz (3:1); teksty nie oznaczają -é.
sg | |
---|---|
N | rozdarci(e) |
G | rozdarciå |
D | rozdarciu |
A | rozdarci(e) |
sg N rozdarci(e) (4). ◊ G rozdarciå (1). ◊ D rozdarciu (1). ◊ A rozdarci(e) (1).
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.
- I. Rzeczownik od „rozedrzeć”
(6)
- 1. Rozerwanie tkaniny (3)
- 2. Rozszczepienie, rozłupanie (3)
- II. To, co powstało wskutek rozerwania tkaniny (1)
rozdarcie czego (1): tedy dawni Doktorowie SS. [...] przez rozdárćie ſzáty Prorockiey/ [...] rozumieią ſekty kácerſkie PowodPr 55.
W przeciwstawieniu: »rozdarcie ... zszywanie« (1): Cżás zyſkánia/ cżás ſtrácenia/ rozdárcia [tempus scindendi Vulg Eccle 3/7; Cżás rozedrżenia Leop] y sſzywánia. BielKron 79v.
rozdarcie czego (2): Caesura, Rozdarcie drzewá. Mącz 29d, 127b.
Cf ROZEDRANIE, ROZEDRZEĆ, [ROZEDRZENIE]
KW, (LWil)