« Poprzednie hasło: [ROZDARTEK] | Następne hasło: ROZDAWACZ » |
ROZDARTY (10) part praet pass pf
o jasne; -a- (7), -å- (2); -å- SkarŻyw; -a- : -å- Mącz (4:1).
Fleksja
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | rozdarty | f | N | rozdartå | n | N | |
G | G | rozdart(e)j | G | |||||
I | I | I | rozdartym |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | rozdart(e) |
sg m N rozdarty (5). ◊ f N rozdartå (2). ◊ G rozdart(e)j (1). ◊ n I rozdartym (1). ◊ pl N subst rozdart(e) (1).
Sł stp s.v. rozdrzeć, Cn brak, Linde XVII w.
Znaczenia
- 1. Rozerwany
(4)
- a. O tkaninie (1)
- b. O części ciała (1)
- c. O drobnym zwierzęciu (1)
- 2. Rozszczepiony, rozłupany (4)
- 3. Szeroko otwarty (1)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (1)
1. Rozerwany (4): ieſli mgłá [w moczu] ieſt iákoby rozdárta/ známionuie początek tráwienia niemocy SienLek 26.
a. O tkaninie (1): [św. Antoni] pytał iey [dziewkę] coć ſię dzieie? powie: rąbekem mátce piorąc zdárłá [...] wziąwſzy on rąbek/ gdy imienia Iezuſowego nád nim wzywał/ [...] wnet ſię ták ſpuśćiła nić do nići iákoby nigdy rozdarty niebył. SkarŻyw 412.
b. O części ciała (1): áż ieden [pies] s chromą nogą/ drugi z rozdartym vchem idą ſkowycżącz do domu. RejZwierc 72v.
c. O drobnym zwierzęciu (1): Myſz rozdarta ná ránę przyłożona wyćiągnie ſtrzałę z rány. SienLek 150v.
2. Rozszczepiony, rozłupany; discuneatus Mącz, Calep; diruptus Mącz (4): Mącz 361a; Discuneatus – Rozupłiony [!], rozdarty. Calep 330a.
rozdarty czym (1): Discuneata ligna, Szczepy/ klinem rozdarte drwá. Mącz 72b.
Wyrażenie: »na [ile] części rozdarty« (1): Quadrifidus, Ná cztery częśćy rozdárty. Mącz 127b.
3. Szeroko otwarty (1):
Wyrażenie: »rozdarta gęba« (1): Manducus [tj. maska wyobrażająca żarłoka] [...], magnis malis et latae dehiscens [...], Błazeńskiey poſtáwy/ Rozdártey gęby błazen/ etc. Mącz 207a.
*** Bez wystarczającego kontekstu (1): Scissus, Vrzniony/ rozdárty/ rozpádły/ roſtąpiony. Mącz 372a.
Cf [NIEROZDARTY], ROZEDRAN, ROZEDRZEĆ
KW, (LWil)