Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEZAPŁACENIE

Następne hasło: [NIEZAPŁATA] »

NIEZAPŁACONY (5) part praet pass pf

W pisowni łącznej (4), w rozłącznej (1).

e, o oraz oba a jasne.

Fleksja

sg
m	N	niezapłacony	f	N	niezapłaconå	n	N
	G			G			G	niezapłaconégo
	D			D	niezapłaconéj		D

pl
N	subst	niezapłacon(e)

sg m N niezapłacony (1). ◊ f N niezapłaconå (1). ◊ D niezapłaconéj (1). ◊ n G niezapłaconégo (1). ◊ pl N subst niezapłacon(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

I. W funkcji właściwej: Taki, za którego nie dano pieniędzy tym, którym się zgodnie z umową należą (4)
II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego wartość jest tak duża. że nie da się jej określić, na którego nie da się wyznaczyć ceny (1)

I. W funkcji właściwej: Taki, za którego nie dano pieniędzy tym, którym się zgodnie z umową należą; non solutus JanStat, Cn; impensus, insolutus Cn (4): Woła do Páná Bogá o pomſtę/ vſtáwicżnie/ niezápłácona zapłátá ſług/ y robotnikow wáſzych. BiałKaz M2v, M2v; áni ći/ którzy ſą oſzácowáni/ niémáią [!] bydź powinni ku iákiey płacéy ieſcze niezápłáconéy SarnStat 1098, 350.

II. W funkcji przymiotnika: Taki, którego wartość jest tak duża. że nie da się jej określić, na którego nie da się wyznaczyć ceny (1): Przethoż ktoż mądroſci doſtać może, przymiż ią á naucż ſie iey, boć ona ieſt ſkarb drogi á niezapłaczony BielŻyw 171.

Synonimy: II. drogi, nieoszacowany.

Cf ZAPŁACONY