[zaloguj się]
[pdf]

NIEZGANIONY (3) part praet pass pf

e, a oraz o jasne.

Fleksja
sg
mNniezganiony
pl
N subst niezganioné
G niezganionych

sg m N niezganiony (1). ◊ pl N subst niezganioné (1). ◊ G niezganionych (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. zganić.

W funkcji przymiotnika: Taki, któremu nic nie można zarzucić, nienaganny (3): Kastora z Polidewkiem, mężow niezganionych, Ani mogę upatrzyć swych braciej rodzonych KochMon 27; Choć v mnie brodá śiwa/ ieſczem niezgániony/ Czoſnek ma głowę białą/ á ogon źielony. KochFr 131; Wſzytki ſpiéwáć náuczoné/ W tańcu tákże niezgánioné KochSob 55; [Wiem że ortel ſpráwiedliwośći twoiey [Boga] nie zgániony każe. BzowRóż 66 (Linde s.v. zganić)].

Synonim: nieskarany.

Cf ZGANIONY

TZ