Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEZGODZENIE

Następne hasło: NIEZGONIONY »

NIEZGOJONY (5) part praet pass pf

Teksty nie oznaczają é oraz ó; e oraz pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz goić).

Fleksja

sg
m	N	niezgojony	f	N	niezgojonå
	I			I	niezgojoną

sg m N niezgojony (2). ◊ f N niezgojonå (2). ◊ I niezgojoną (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika: Taki, który nie może się zagoić (5)
- W przen (3)

W funkcji przymiotnika: Taki, który nie może się zagoić (5): bo to v nich [Rzymian] ſromotá byłá rany zádáwáć śiecżone/ iedno ſztychowe/ gdyż ráná śiecżona nieśmierthelna bywa [...] ſztychowa ráná niezgoioná bywa BielSpr 4; Vnhoilſam. Niezgoiony. Nieulecżony. Insanabilis. Calag 530b.

Wyrażenia: »niezgojona niemoc« (1): RejWiz 159v cf W przen.

»niezgojona rana« (1): RejPos 327 cf W przen.

»wrzod niezgojony« (1): RejWiz 170v cf W przen.

Szereg: »boleściwy a niezgojony« (1): RejPos 327 cf W przen.

W przen (3): A co mi przypominaſz/ iżbyś mi chciał pomoc/ Wierz mi że niezgoiona to ná zyemi niemoc. Ná niebie tylko ſzukáć tákiego doktorá RejWiz 159v; Iuż to wrzod niezgoiony/ iuż ná wieki boli/ Gdy iuż tám kto oſiędzye ná tey nędzney roli. RejWiz 170v; otoż maſz drogę [...] gdzye ſie maſz vciec s thą boleśćiwą á niezgoioną ráną twoią [...] iż mamy pewnego lekárzá [...] Páná náſzego Iezuſá Kriſtuſá RejPos 327.

Synonimy: nieuleczony, niezleczony.

Cf ZGOJONY