Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: ROZDĘCIE

Następne hasło: [ROZDKA] »

ROZDĘTY (2) part praet pass pf

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-).

Fleksja

sg
f	N	rozdęt(a)

pl
N	subst	rozdęt(e)
A	subst	rozdęt(e)

sg f N rozdęt(a) (1). ◊ pl [N subst rozdęt(e).] ◊ A subst rozdęt(e) (1).

Sł stp w innym znaczeniu, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. rozdąć.

Znaczenia

1. Który powiększył swoją objętość przez wypełnienie powietrzem (1)
- Przen: Sprawiający wrażenie pękania z bólu (1)
2. Prawdopodobnie: Zakończony rozszerzoną czarą głosową (o instrumencie zwanym po hebrajsku hacocrah) (1)

1. Który powiększył swoją objętość przez wypełnienie powietrzem (1): [SienHerb 563b cf ROZDĄĆ znacz. 1.]

Przen: Sprawiający wrażenie pękania z bólu (1):

Wyrażenie: »boleściami rozdęty« (1): Ieſtli też w ktorim poſpolſtwie ſprawce mdłego rozumu będą: ſą iakoby głowa boleſciami rozdęta BielŻyw 84.

2. Prawdopodobnie: Zakończony rozszerzoną czarą głosową (o instrumencie zwanym po hebrajsku hacocrah) (1): Mowił ieſzcże Pan Bog do Moiżeſzá/ vcżyń ſobie dwie trąbie ſrebrne rozdęte [duas tubas argenteas ductiles Vul Num 10/2]/ ktorymiby mogł lud zwieść ſpołu gotowy kiedy w nie zátrąbią BielKron 39v.

Cf ROZDĄĆ

KW, (LWil)