Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NIEZMIERZONY

Następne hasło: NIEZMIESZENNO »

NIEZMIESZANY (4) part praet pass pf

Pierwsze e oraz a jasne, drugie e pochylone.

Fleksja

sg
f	N	niezmiészanå	n	N	niezmiészan(e)
	L			L	niezmiészanym

pl
N	subst	niezmiészan(e)

sg f N niezmiészanå (1). ◊ n N niezmiészan(e) (1). ◊ L niezmiészanym (1). ◊ pl N subst niezmiészan(e) (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. zmieszać.

Znaczenia

1. Którego składowe części są rozdzielone; w przen (3)
2. Do którego nic nie domieszano (1)

1. Którego składowe części są rozdzielone; w przen; inconfusus Cn (3): Iáſne pokazánie prawdziwey Troyce z Piſmá/ ktore záwſze rozdzielnie y iednoſtáynie mowi o Oycu/ Synu/ y Duchu S. Obiáwioná prawdźiwa Troyca á nie zmieſzána przy Krzćie Kryſtuſowym. Máth. 3. GrzegRóżn L4v.

W połączeniu szeregowym (1): trzey ſą/ w iednym nierozłączónym/ nieroztárgniónym/ y niezmiéſzánym Boſtwie BiałKat 11.

Szereg: »rozdzielny a niezmieszany« (1): iſz w Pánie náſzym ſą dwie rozdzielne á nie zmieſzáne náturze/ to ieſt/ ludzka y Boſka SkarJedn 315.

2. Do którego nic nie domieszano; impromiscuus Cn (1): Merum. Vinum aqua non dilutum. Winno niezmieſzane. Calep [656]b; [Volck 369].

Synonimy: 1. niepomieszany, niezgmatwany; 2. niepomieszany.

Cf ZMIESZANY