Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [NIEPOMIERZONY]

Następne hasło: [NIEPOMIESZKAŁY] »

NIEPOMIESZANY (4) part praet pass pf

niepomieszany (3), niepomięszany (1); niepomieszany ModrzBaz, Calep; niepomieszany : niepomięszany CzechRozm (1:1).

Oba e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w nie- oraz pomieszany); a jasne.

Fleksja

sg
m	N	niepomieszany
	I	niepomieszanym
	L	niepomieszanym

pl
I	f	niepomieszan(e)mi

sg m N niepomieszany (1). ◊ I niepomieszanym (1). ◊ L niepomieszanym (1). ◊ pl I f niepomieszan(e)mi (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde brak.

Znaczenia

W funkcji przymiotnika (4)
- 1. Jednoznaczny, jednolity (3)
  - a W polemikach religijnych na temat dwoistości natury ludzkiej i boskiej w Jezusie Chrystusie (2)
- 2. Niezmącony (1)

W funkcji przymiotnika (4):

1. Jednoznaczny, jednolity (3): sic verba ornas partitis expressisque sententiis [...] Bo ták (miſternie) słowá ráźnemi á niepomieſzánemi ſentenciámi (lub wyrokámi) zdobiſz ModrzBazBud ¶6.

a W polemikach religijnych na temat dwoistości natury ludzkiej i boskiej w Jezusie Chrystusie (2):

Wyrażenia: »Bog niepomieszany« (1): w ktoreyby Bog ſam iedyny wſzechmogący/ BOgiem prawdźiwym nie pomięſzánym zoſtał/ á pośrzednik też Iezus Chriſtus cżłowiek/ ſwoiey cżci y chwały ktorą ma od Bogá/ y ſwego pośrzednictwá nie vtráćił. CzechEp 292.

»niepomieszany Mesyjasz« = Jezus Chrystus, który jest tylko człowiekiem (1): Bo wedle piſmá ś. o iedynym tylko prawdźiwym nie pomięſzánym wiem Meſyaſzu cżłowieku ſynu Dawidowym y Abráhámowym CzechEp 76.

2. Niezmącony; impromiscus Calep, Cn (1): Impromiscus, Non promiscuus, impermistus. ‒ Germ. Unvermiſcht Niepomieſzany. Calep 514a.

Cf POMIESZANY