[zaloguj się]

NIEŻYCZNY (4) ai

e prawdopodobnie jasne (tak w nie-).

Fleksja
sg
mNnieżyczny fNnieżycznå
pl
N subst nieżyczn(e)
G nieżycznych

sg m N nieżyczny (3).f N nieżycznå (1).[pl N subst nieżyczn(e).G nieżycznych.]

stp, Cn brak, Linde XVII w. s.v. życzny.

Taki, który życzy komuś źle, nieprzyjazny, nieprzychylny, wrogi (4): iżby on ſmok ſtáry/ Co/ cżułym okiem/ záwſze piecżołuie/ Nieżycżny z wſzelkiey miáry/ By mnie w wiodł/ vśiłuie/ W ſwe ćięnie GrabowSet I3.
W przen (1):

nieżyczny na co (1): A iż ná cnotę fortuná iák zywo Nie zyczna, z oka pátrzy rádá krzywo KlonKr C4.

[nieżyczny w czym: Nie życżne [nieżyzné KochPień 32] w cnoćie to tám były látá J. Kochanowski, Pieśń o potopie, b.m., ok. 1570, A2v.]

a. W funkcji rzeczownika (2): Oświeć ocży/ by w śmierći nie záſnęły ſrogi/ Ani przećiwny rzecz mogł/ że mnie przywiodł/ w trwogi. Poćieſzy ſię nieżycżny/ ieſli ſię pochylę GrabowSet H3v; Racż [Jezu] ſtrzedz [...] Pośmiechu złośliwych/ y tákiey przygody Z ktorey/ duſzá twoy gniew/ nieżycżny znał gody. GrabowSet Qv; [Iák tedy ſzcześćia [!] życżę wielkiey chęći/ Ták wierzę/ iż mey máłey nie záſmęći Przeklęta zazdrość/ y mowá nieżycżnych CygMyśl )(4v].

Synonimy cf NIEŻYCZLIWY.

Cf NIEŻYCZLIWY, ŻYCZNY

KK