NIOSĄCY (19) part praes act
niosący (15), niosąc (4).
o jasne.
Fleksja
sg |
m | N | niosący, niosąc, niosący, niosąc |
f | N | niosącå |
D | niosąc(e)mu |
D | |
A | niosącégo |
A | |
I | niosącym |
I | |
V | |
V | niosącå |
pl |
N |
m pers |
niosący |
subst |
niosąc(e) |
A |
subst |
niosąc(e) |
I |
m |
niosąc(e)mi |
n |
niosąc(e)mi |
sg m N niosący (4), niosąc (4); (attrib) niosący (2) LatHar, ZawJeft, niosąc (4) BudNT (2), WujNT, PaxLiz. ◊ D niosąc(e)mu (1). ◊ A niosącégo (2); -égo (1), -(e)go (1). ◊ I niosącym (1). ◊ f N niosącå (1). ◊ V niosącå (1). ◊ pl N m pers niosący (1). subst niosąc(e) (1). ◊ A subst niosąc(e) (1). ◊ I m niosąc(e)mi (1). n niosąc(e)mi (1).
Sł stp s.v. nieść, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. nieść.
1.
Idący z czymś i trzymający to równocześnie w rękach;
baiulans, portans PolAnt, Vulg [kogo, co] (13):
A wſzytek Izrael y ſtarſzy iego/ y przełożeni iego/ y sędziowie iego/ ſtali y ztąd y ſtąd przy ſkrzyni/ przed ofiarowniki Lewitſkimi nioſącemi ſkrzynię przymierza Iehowy BudBib Ios 8/33;
Idzićie do miáſta/ á potka ſię zwámi cżłowiek dzban wody nioſąc/ idźćie zá nim. BudNT Mar 14/13,
Luc 22/10;
Palmifer ‒ Nioſſaci palmi. Calep [748]b,
1107a;
LatHar 258,
705,
716;
WujNT Mar 14/13.
niosący na czym (1): A oto mężowie nioſący ná łożku człowieká ktory był ruſzony powietrzem: y ſzukáli iákoby go wnieść WujNT Luc 5/18.
niosący dokąd (1): Panno cżterdźieſtego dniá po národzeniu/ dźiećiątko Páná IEzuſá/ do Kośćiołá z ofiárą przyſtoynie nioſąca/ modl ſię zá námi. LatHar 502.
W opisie wizerunku herbu Nowina (1): Dla ſwey miłey Oycżyżny zdrowia nielituiąc/ Gdyś ſtámtąd ſzedł odćiętą nogę pokázuiąc. Wſzákże drugie potrzeby torował ſzcżęśliwie. Co nowiná Miecż nioſząc [!] obiaśnia właśćiwie. PaxLiz ktv.
W charakterystycznych połączeniach: niosący człowieka, drwa, dzban wody (5), dzieciątko, palmy, skrzynię przymierza, żagiew.
a. Poruszający się i wprawiający w ruch znajdujące się w zasięgu przedmioty (o wodzie) [co skąd] (1): bo nigdy kácerſtwo tákiego ſtátku niema: ále iáko wodá z deżdżu mętna/ y plugáſtwá z miaſt/ z vlic/ y gor/ nioſąca/ byſtro wſtáie: ále wnet mijá/ aſz ſię záſie na drugi deſzdż z wilgotnośćśi zbierze SkarŻyw 374.
2. Mający coś na sobie, odziany w coś [co na czym] (1): O Pánie IEzu Chryſte/ oddawamći chwałę ná krzyżu wiſzącemu/ y koronę ćierniową ná głowie nioſącemu. LatHar 280.
3.
Powodujący, sprawiający coś [co] (5):
Ale gdy iedná ſtroná álbo iey Prokurator náiedźie drugą ſtronę przy ſądźie/ ſłowy nieutćiwymi/ ſwarliwymi/ nieſławę nioſącemi GroicPorz c3v;
SkarŻyw 113;
A oyćiec go [płód swój] ma ſtráćić/ chwały z tąd chwytáiąc Ludzkiéy/ duſzę wyymuiąc/ bok iéy otwarzáiąc Krwáwym mieczem/ y duchá żywot nioſącégo Wygładzáiąc? ZawJeft 40.
Wyrażenie: »z sobą niosący« (2): Niech ten znák ſtráſzny/ żal z ſobą nioſący/ Nieprzyiaćiela náwiedźi moiégo ZawJeft 7; Dla cżego ich one wymowne kazánia/ vcżone á rząd poſpolity z ſobą nioſące mowy/ nie w co inſzego vgadzáć ſie zdádzą/ iedno áby w pokoiu záśiadwſzy w domu/ náieść ſie chlebá y z ſwemi hoynie mogli GostGospSieb +3.
Cf NIEŚĆ
TG