[zaloguj się]

NOG (4) sb m

W N sg o pochylone; pozostałe formy z tekstów nie oznaczających ó.

Fleksja
sg pl
N nóg nogowie
G noga
I nogi(e)m

sg N nóg (2).[G noga.]I nogi(e)m (1).pl N nogowie (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIXVII w. (z Cn).

Gryf, strzegące złota legendarne zwierzę o głowie i skrzydłach orła, a lwim tułowiu, słynne z czujności i siły; gryps Murm, Mymer1, Cn; vultur aut aquila maxima aut alia rapax avis bipes adunco rostro ... non quadrupes ... lupi magnitudine, cruribus et unguibus leonis, pennis in pectore rubris, in collo caeruleis, in reliquo corpore nigris, oculis igneis Cn (4): Murm 85; [Aquilam Orla/ Griffu/ Noga TomZbrudzBrul Lev 11/13; Griffo. Griffon. Nóg. Der greiff. Dict 1566 112v; były myedzy onymy szwierzathy nogowye ptaczy [griffones] ktorzy drapały szwą rychloszczyą lycza ryczerow [!] HistAl 1510 493; Miedzy ptáſtwem theż/ tych rzecży nie maćie ieść/ y owſſem ſie ich maćie ſtrzedz. Orłá/ Nogá/ Orłá morſkiego [aquilam, gryphem et haliaeetum]/ Kánie y Sępá Leop Lev 11/13 (Linde)].
Szereg: »gryf, (a(l)bo) nog« [szyk 2:1] (3): Mymer1 25; Takież piſali dawni Hiſtoricl [!], iakoby w onich ſtronach było mnoſtwo złota y ſrebra, ktore ptaci Gryffowie abo Nogowie wykopuiąc chowaią á ſtrzegą [quod effodere et rapere prohibent griffes] MiechGlab *4v; nie będziećie ich ieść iáko brzydkośći iákiey: Orłá/ Iáſtrząbá [gryphus] (marg) Inſzy gryfem albo nogiem przekłádáią (—)/ y morſkiego orłá. BudBib Lev 11/13.

Synonim: gryf.

AKtt