[zaloguj się]

NOWOWIEREK (1) sb m

Fleksja

G pl nowowierk(o)w.

stp, Cn, Linde brak.

Wyznawca nowej wiary, heretyk, kacerz: Ták piękna/ łágodna/ zgodna/ vcżćiwa y pocżeſzna to ieſt náuká y wiárá tych Nowowierkow. SarnUzn G8.

Synonimy cf NOWOWIERCA.

Cf NOWAWIAREK, [NOWOWIAREK], NOWOWIERCA, NOWOWIERNIK, NOWOWIERNY

TZ