[zaloguj się]

NUCZYĆ (1) vb impf

Fleksja

3 sg m con -by nuczył.

stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. 1. nucić.

Uciekać umykać (doln.-łuż. nucyś):
Fraza: »rozum nuczy«: áby tem ſpoſobem [młodzi] bráli ſmyáłość á beſpyecznosć mowyenya/ żeby potem gdyby ſie tráfiło álbo do Krolá/ álbo do yákyego Kſiążęcyá/ Woyewody/ Stároſty/ páná/ o cokolwyek rzecż myeć/ ſmyele y beſpyecżnye ſobye pocżynáć mogli/ áby im nie pikáło/ yáko mowyą poſpolicye pod kolány/ álbo rozum nie nucżył/ yęzyk theż nye vchodził. GliczKsiąż K7v.

Synonimy: uciekać, umykać.

Cf 1. [NUCENIE]

TG