ROZDWOJENIE (9) sb n
Oba o oraz pierwsze e jasne, końcowe e pochylone.
Fleksja
|
sg |
N |
rozdwojenié |
G |
rozdwojeniå |
A |
rozdwojenié |
L |
rozdwojeniu |
sg N rozdwojenié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ G rozdwojeniå (2). ◊A rozdwojenié (2); -é (1), -(e) (1). ◊ L rozdwojeniu (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. rozdwoić.
I.
Rzeczownik od „rozdwoić”: podzielenie na dwie części;
divisio in duas partes Cn [w tym: czego (4)] (5):
O wojnę k temu [posłowie] prosili i rozdwojenia jej, jeśliby była gwałtowna ze dwu stron potrzeba Diar 78;
[rozdwoienie/ divisio Volck Xxx4].
a.
Podzielenie na dwie grupy (3):
MiechGlab 6;
SarnStat 446 [
2 r.];
[tám poſpolite ruſzenie vchwalone było/ y rozdwoienie woyſká Krolowi pozwolono gdźieby ſie nieprzyiaćiel z roznych mieyſc pokazał BielKron 1597 606].
[W połączeniu szeregowym: Nie beło wten ćżas [!] [po wniebowstąpieniu Pańskim] oſſobki [tj. osobności] y rozdwoienia/ abo rozdżielienia zadnego/ iednoſtainie wiedny ſpolecżnośći ſwięty Páná Boga chwaliely GliczApel N2v.]
b. Poświęcenie uwagi dwóm sprawom jednocześnie (1): A iż duchowni náſzy żonámi ſię nie báwią/ áni báwić mogą/ dla rozdwoienia/ to wedle Apoſtołá cżynią: áby ſię nierozrywáli świeckimi zabawámi SkarJedn 235.
II.
Rzeczownik od „rozdwoić się” (4):
1. [Podzielenie się [czego]: Té kśięgi Zydźi Piérwſzémi królewſkiémi [...] zowią: któré śmierć Dawidá królá [...] y rozdwoienie króleſtwá Zydowſkiégo po Sálomonowéy śmierći [...] opiſuią. WujBib 333a.]
2.
Utrata jedności, zgody (4):
ktorzy [...] niechcąc do prawdźiwey pobożnośći ſię przyłęcżyć/ lubuią y ſmákuią ſobie/ w zwierzchownym [...] nabożeńſtwie/ dla cżego muśi być rozdwoienie. NiemObr 16;
[BielKron 1597 349].
rozdwojenie kogo (2): SkarŻyw 92; Práwá rózność, ćiągnie téz zá ſobą rozdwoienié ludu, y rozerwánié ćiáłá Korony. SarnStat 116; [A też było rozdwoienie Kardynałow v nich/ Columnowie z Ceſarzęm dzierżeli/ á Vrſinowie z Papieżęm zá Franczuskim Krolęm. BielKron 1551 111v].
Szereg: »rozdwojenie i niezgody« (1): á tákby ſie wſzyſcy do iednego Krolá y Páſterzá od Bogá dánego zgromádźili: á iużby tákiego rozdwoienia nie było/ y tych niezgod. CzechRozm 187.
Cf ROZDWOIĆ, ROZDWOIĆ SIĘ
KW, (LWil)