[zaloguj się]
[pdf]

OBEGNANIEC (36) sb m

o oraz pierwsze e prawdopodobnie jasne (tak w obegnać); a jasne.

Fleksja
pl
N obegnańcy
G obegnańc(o)w
D obegnańc(o)m
A obegnańc(e)
I obegnańcy

pl N obegnańcy (21). ◊ G obegnańc(o)w (1). ◊ D obegnańc(o)m (6). ◊ A obegnańc(e) (7). ◊ I obegnańcy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI(XVIII) w.

Mieszkaniec oblężonego miasta lub zamku (36): Obegnáńcy poſłáli do Iozue/ proſząc áby ich rátował á wyzwolił od oblężenia. BielKron 47v; Turcy przypuśćili ku ſzturmu proſthy lud pierwey/ áby ſie ná nich ſprácowáli obegnáńcy BielKron 250; wybieżeli też w nocy z zamku obegnáńcy ná ty ktorzy byli wodą przypłynęli/ á pod zamek przychodzili/ y poráźili ich dwie śćie BielKron 315v; Gdy tedy Turcy przyćiągnęli pod Biłágrod/ położyli ſie nád nádzieię obegnáńcow przećiw bronie Budzyńſkiey BielKron 316; A gdy iuż głodem przyćiſnął obegnáńce ſwoie Krol ná zamku/ ku roſpácży przychodzili BielKron 354v, 64, [852]v, 152, 222, 247v (17); ieſli ſie kopa niepryiaćiel [!] pod mury/ máią ſie theż obegnáńcy przećiw im kopáć BielSpr 64; [trzeba] ſtrzeláć bes przeſtánia od godźiny do godźiny/ áby obegnáńcy nie mogli potwierdzáć murow áżby do gruntu vpádły BielSpr 75; bácżyć po Puſzkarzech ieſli nie zemdleią álbo ſłábieią/ á iáko nábijáią/ by iákiey ſmowy nie mieli z obegnáńcy BielSpr 75, 48 [2 r.], 48v, 62v, 63 [2 r.], 64 [2 r.] (13); Ludźi wiele pobiją/ ſtłuką domy/ dáchy/ Będą ná obegnáńce/ nie máłe przeſtráchy. BielSat N2 [idem BielSjem 37] M4v [2 r.]; BielSjem 35v [2 r.], 37. [Wyraz występuje tylko u Bielskiego i wyłącznie w formach pl].

Synonim: oblężeniec.

Cf OBEGNAN

LW