[zaloguj się]
[pdf]

OBEGNAN (9) part praet pass pf

obegnan (5), obegnany (4).

o oraz e jasne. ◊ W formach złożonych a jasne. ◊ W formach niezlożonych a pochylone.

Fleksja
sg
mNobegnån, obegnany fNobegnåna nNobegnåno
pl
N m pers obegnani
A m pers obegnan(e)

sg m N obegnån (3), obegnany (2); ~ (attrib) obegnany (1); ~ (praed) obegnån (3) Mącz (2), KochProp. ◊ f N (praed) obegnåna (1) BielKron. ◊ n N (praed) obegnåno (1) BielKron. ◊ pl N m pers obegnani (1). ◊ A m pers obegnan(e) (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: obegnan od kogo (2), kim, czym (2); od kogo : czym BielKron (1:1), Mącz (1:1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. obegnać.

1. Oblężony, otoczony zbrojnymi; ambactus, obsessus Mącz (8): Tego cżáſu Rodys od Turkow było obegnano ále s ſwoią wielką ſzkodą muſieli odſtąpić BielKron 396v, 204v; Obsessus, Oblężony/ woyskiem obegnány/ okrążony nieprziyacielmi. Mącz 380a, 6a, 379a; Bo Polacy ná głowę Niemce poráźili. Malbórk zátym obegnan KochProp 10.
Szereg: »ogarnion a obegnan« (1): Circumsideri, ze wſzech ſtrón być ogarnión a obegnan od nieprziyacielów. Mącz 379b.
a. W funkcji rzeczownika; ten kto jest w oblężeniu (1): Kthoby chćiał z Obozu ſie bronić/ trzebá drugie woyſko mieć bliſko ſiebie álbo dwie/ ktoreby rátowáło obegnáne gdyby ktemu przyſzło. BielSpr 69v.
2. Otoczony czymś [czym] (1):
[Wyrażenie: »wodą obegnany«: iże kunt na pół mile wodą obegnany jako ostrów LustrKrak I 59.]
Szereg: »okrążony i obegnany«: Drugá Inſułá Menorká/ [...] nád brzegi morſkiemi gorámi wielkiemi ſkáliſtemi okrążoná/ y láſy roſkoſznemi obegnaná. BielKron 280.

Synonimy: 1., 2. obtoczony, okrążony, otoczony; 1. oblężony; a. obegnaniec.

Cf OBEGNAĆ, OBEGNANIEC

LW