« Poprzednie hasło: OBIĄZOWAĆ | Następne hasło: OBIĆ » |
OBICIE (25) sb n
o jasne, e pochylone.
sg | pl | |
---|---|---|
N | obicié | obiciå |
G | obiciå | |
A | obici(e) | |
I | obici(e)m | |
L | obiciu |
sg N obicié (11); -é (4), -(e) (7). ◊ G obiciå (4). ◊ A obici(e) (4). ◊ I obici(e)m (4). ◊ L obiciu (1). ◊ pl N obiciå (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.
obicie do czego (2): WyprKr 111; Tricliniaria – Obiczią do ozdobienią komori wktorei iadawa. Calep [l085]b.
W charakterystycznych połączeniach: obicie czarne, drogie, kosztowne, poboczne, teletowe, wielkie, złote (2), żałobne; obicie w głowach (2), (o)koło (pobok) łoża (4), do pokoju.
»obicie a opony« (1): gdyż to ieſt vrząd Duchá s. wiárę/ cnothę/ ſpráwiedliwość/ miłoſierdzye/ y ine ſpráwy ſwięthe/ rozmnażáć w ſerczu cżłowieká nędznego: á tym obiciem/ á tymi oponámi obiecał záwżdy ochędażáć przybytek ſercá náſzego RejPos 180v.
Cf OBIĆ
KW