[zaloguj się]
[pdf]

OBIECUJĄCY (3) part praes act

o oraz e prawdopodobnie jasne (tak w obiecać).

Fleksja
sg
m Dobiecując(e)mu
Aobiecując(e)go
pl
N m pers obiecujący

sg m D obiecując(e)mu (1). ◊ A obiecując(e)go (1). ◊ pl N m pers obiecujący (1).

Sł stp s.v. obiecować, Cn s.v. obiecownik; obietnica, Linde XVII w. (z Cn) s.v. obietnica.

Który coś przyrzeka, zapowiada; promissivus Cn (3): Ale áby iuż tylko Bogu obiecuiącemu vwierzyłá/ y w tym ſie iemu cále pod dáłá CzechRozm 158v.

obiecujący co (2): CzechEp 282; haeretykowie/ obiecuiący światłość prawdy/ nigdy w iednym ſtanie prawdy nie trwáią; ále dziś ták á iutro inák vczą WujNT 836.

[cum inf: mieſczanie [...] swim y wſech prziſſieznikow i za iednego czlowieka bicz obieczuiuczich [!] imieniem pod prziſſiegami ſwoimi iawnie y na wſchem zgodnie Swiadzeczthwo Sławnemv Lvkaſchewi Raskowi Poznanſkiemv mieſczaninowi, ſſą widali ZapWpol 1550/212.]

Cf OBIECOWAĆ

DJ