Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OBIEKCYJA

Następne hasło: (OBIELIĆ) »

OBIELAĆ (2) vb impf

Fleksja

1 sg praes obielåm (2).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. obielić.

Znaczenia

Nadawać biały kolor; candefacere, dealbare Calep (2): Dealbo – Obieląm. Calep 288b; Candefacio, Candidum facio – Obielam. Calep 157a.

Formacje współrdzenne cf BIELIĆ.