[zaloguj się]
[pdf]

OBIERKA (1) sb f

Fleksja

A pl obi(e)rki (Cn e pochylone).

Sł stp: obierki, obirki, Cn: obierek, obierki, Linde XVI – XVII w. (z Cn) s.v. obierek, obierki.

Resztka, pozostałość; ceterum, extremum, reiecta, reiectanea, reliquum, residuum, ultimum Cn: [BIádá mnie/ żem ſie ſthał iáko on co w ieſieni zbiera obierki po zbierániu winá [qui colligit in autumno racemos vindemiae] Leop Mich 7/1 (Linde).]
Przen: Wiáry heretycy nie máią iedno obierki 404. b SkarKaz Oooo3a; [[heretycy] wiárę zgubili/ y nie máią iey iedno ſwoie obierki/ mnimánia/ rozſądki poiedynkowe ludźi śmiáłych/ hárdych w rozumie/ y omylnych, co ſie im podoba/ y co ſobie obiorą/ to wierzą SkarKaz 404b (Linde)].

Synonimy: ostatek, pozostawek, reszta.

DJ