« Poprzednie hasło: OSTATECZNY | Następne hasło: OSTATNI » |
OSTATEK (1358) sb m
Wszystkie samogłoski jasne (w tym w a 3 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | ostatek | ostatki, ostatkowie |
G | ostatka, ostatku | ostatk(o)w |
D | ostatkowi, ostatku | ostatk(o)m |
A | ostatek | ostatki |
I | ostatkiem | ostatki |
L | ostatku | ostatkach |
V | ostatki |
sg N ostatek (78). ◊ G ostatka (91), ostatku (10); -u BielŻywGlab, RejPs, MurzNT (2), HistHel, LatHar, -a : -u BielKron (6:1), Mącz (3:1), CzechEp (1:1), GostGosp (1:1). ◊ D ostatkowi (3) RejWiz, Leop, RejAp, ostatku BielKron (2). ◊ A ostatek (888). ◊ I ostatkiem (16); -em (1), -(e)m (15). ◊ L ostatku (164). ◊ pl N ostatki (41), ostatkowie (1); -i : -owie RejPos (1:1). ◊ G ostatk(o)w (15). ◊ D ostatk(o)m (2). ◊ A ostatki (41). ◊ I ostatki (3). ◊ L ostatkach (2). ◊ V ostatki (1).
Składnia orzeczenia typu: ostatek będzie (46), ostatek będą (12); będą Mącz; będzie : będą MiechGlab (2:1), RejPs (1:1), Leop (2:5), BielKron (3:1), BudBib (4:2), SkarŻyw (1:1). Składnia orzeczenia typu: ostatek miał (12), ostatek miało (12); miał FalZioł MiechGlab (2), RejPs, Leop (2), RejAp, KochTr, WujNT, PowodPr; miało BibRadz, RejZwierc, BudBib (2), ModrzBaz, SkarŻyw, StryjKron, Phil, SarnStat (2), CiekPotr, miał : miało BielKron (2:1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVIII w.
- 1. To, co zostało z czegoś, pozostałość, reszta; ci, którzy pozostali; to, co zbywa komu
(533)
- a. Osad męty, resztki, wytłoczki
(5)
- W przen (2)
- b. [Relikwie]
- a. Osad męty, resztki, wytłoczki
(5)
- 2. To, po czym nie ma czegoś; zakończenie, koniec, kraniec (79)
- 3. Tylna część, reszta (3)
- 4. Ostatnie rzeczy, czyny (2)
- 5. Pozostałe po kimś rzeczy (4)
- 6. Wyrażenia przyimkowe w funkcji przysłówka lub wskaźnika nawiązania (737)
ostatek kogo (45), czego (185): MetrKor 57/119, 59/76, 280; FalZioł I 57d, V 34, 73v; GlabGad G4, I5v; Gotow oſtatek z Pannoniey wygnano. MiechGlab *8v, 3, 4 [2 r.], 33, 39, 58, 68, 76; KłosAlg G4, H2v; ZapWar 1540 nr 2600, 1548 nr 2667; ábowiem iuż tu ſtánął wſſytek oſtátek nádzieie moiey. RejPs 211v, 111v; za tegoz konia oſtatek pyenyedzi kto ma placzycz LibLeg 11/108; Item v tharaſkowey przed bernadini thegoſch plothna ma trzi lokczie oſthathek tego plothna yeſth wdomku LibMal 1552/171v, 1544/90v, 1550/156, 1552/170; RejJóz M2v, M4; A ſwięti Ambroſzi dopuſcza oſtatek dnia ſwiętego wrobocie ſtrawyc SeklKat G3v, V3v, Z3v; RejKup m7; KromRozm I E2; MurzHist I4v; Diar 23; LubPs K2v [2 r.], hh; przypiſałem ná oſtátek tey częſći ten ſtátut o żebrakách GroicPorz h4v; Tęcżá też z drugyey ſtrony oſtátek chmurnośći/ Wynośiłá nád ſobą RejWiz 108v, 117v; A oſtátek tych rzecży kthore cżynił Acház wypiſáne ſą w kxięgách Slow y dni Krolow Iudſkich. Leop 4.Reg 16/19, Lev 8/15, 14/29, Deut 25/18, Ios 12/4, Iudic 5/13 (24); RejZwierz 14; A gdy ſię ofiará ſpaliłá/ á oſtatek wody pozoſtáło/ tedy Neemiaſz roſkazał ią polać kámienie BibRadz 2.Mach 1/31, Is 11/11, Ier 41/10, 16, 52/15 [2 r.], Ez 25/16 (12); OrzRozm R3; Mátyaſz Węgry/ Moráwę y oſtátek Sląſká do żywotá miał dzyerżeć. BielKron 396, 37v [3 r.], 43, 89v, 90v, 115v (17); reliquator, W oſtátkách długów zoſtáwuyący. Mącz 195a, 44a, 47d, 194d, 231a, 380c; vtráćiwſzy oſtátek tego/ czegoć ſąśiad niewźiął OrzQuin B4; SienLek 169v; LeovPrzep I4v; RejAp 35v; GórnDworz Ii3; Ták iáko ſie ieſzcże y dziś ći oſtátkowie ich niebożątká vſtáwicżnie nádzyewáią RejPos 251v; Gdyż iuż nam inſzey rády nie sſthawa náſz miły Pánie cobychmy s ſobą cżynić mieli/ tho iuż ieſt oſtátek rády náſzey/ nielza iedno ábychmy ocży náſze podnośili do ciebie RejPos 328v, 190, 192; Ale dokonaymy oſtátká tego ſkłádu świętégo Apoſtolſkiégo. BiałKat 116, 66, 171; BielSat G2; GrzegŚm 43; KuczbKat 220, 375; A ſtrzeż Pánie Boże by ſie ledá kiedy oſtátek gniewu Páńſkiego nád námi nie wypełniło. RejZwierc [193]v, 72, 263v; RejPosWstaw [213]v [2 r.]; Oſtatek hiſtoryey Heſter. BudBib II 78 żp, Lev 2/3, 10, 14/17, 18, 1.Par 4/43 (17); zgromádzę ia oſtátki ſtádá moiego CzechRozm 117, 167v, 222v; ZapMaz II G 61/78v; ModrzBaz 104, 124; Wy oſtátki Kośćiolá Greckiego/ któreśćie vſzli ręku Turcżyná okrutnego SkarJedn 401; KochOdpr C4v; Oczko 3; oſtátek nocy na modlitwie y cżytániu tráwił. SkarŻyw 309; y tám rámię iego zoſtáwiwſzy: oſtátek świętych kośći/ ná Krákowſki zamek przenieśione ſą SkarŻyw 403, [223], 231, 278 [2 r.], 480; ZapKościer 1580/7v, 1581/23, 23v, 1582/28v, 1583/39 (10); Oſtátek woyſká zięmicę plundrowáło StryjKron 309, 31, 105, 340, 406, 447 (9); CzechEp 378; KochFr 86; KochSz C; KochPieś 27; Gdy w oſtátek zboża zátnie Krzywa koſá iuż oſtátnie. KochSob 63; PudłFr 79; GórnRozm F2; KochProp 14; owa nie nagorzei iawnie oſtatek cznoti przedali PaprUp 12; GostGosp 66, 158; iednák to odćináią [medycy] co ſie ſkáźiło/ áby oſthátek ciáłá nie było záráżone. Phil R3; moc turecka/ któréy oſtátki ábyś ty odpráwił/ tobieſmy zléćili OrzJan 98, 86, 114, 120; LatHar 73, 556; od oſtátká Rozdziału pierwſzego áż do dzieśiątego. WujNT 124; kiedy zupełność Pogánow do kośćiołá wnidzie/ tedy też wſzytek oſtátek Zydow pocznie oczy otwárzáć WujNT 520, 361, 520, 1.Petr 4/2; Oſtátek téy Formy naydźieſz w drugiéy częśći Metryki SarnStat 637, 89, 104, 363, 689 [2 r.], 943 (10); KmitaSpit C2; PowodPr 33, 40, 60, 71; V nas trochę oſtátkow ſług wiernych twoich: nie puſzczayże nas z obrony twey SkarKazSej 663b, 673b, 707b; KlonWor 43; SzarzRyt C; [sztuczka poczęta muchajeru [...], szterzy ostatki muchajeru InwMieszcz 1572 nr 173]. Cf »ostatek żywota«.
ostatek czyj [w tym: ai poss (7), pron poss (2)] (9): KrowObr 109; Leop Ier 44/14, Soph 1/4; Thedy będą oſtátki Iakobowe w pośrod wiela národow iáko roſá od Páná BibRadz Mich 5/7, Ier 25/20, Mich 5/8; Reliquiae coenae vel prandii, Oſtátki wieczerzne. Mącz 194d; A iáko źwierciádło nam tu Pan ie poſtáwić racżył tym nędznym oſtátkom ſwoim RejPos 349v; WujNT 557.
á gdy tym trzem rzeczam doſyć vczynimy/ oſtátek niechay pśi orzą/ iáko ono mówią OrzQuin Hv.
W charakterystycznych połączeniach: ostatek ciała (2), cnoty, czasu(-ow) (2), czystości, długow, dni(a) (2), dziejow, febry, gniewu, gospodarstwa, grzechu(-ow) (5), imienia (2), inwentarza, konceptow, Kościoła, krolestwa, krwie (2), krześcijanow, lat, listu, ludu (18), ludzi (2), łupow, mięsa, mow, myśli, nadzieje, narodu (2), oliwy (2), państwa (2), pieniędzy (12), płotna, pokarmu, posagu, pospolstwa, potomstwa, roku, rozmowy, ryby, słow (2), sprawiedliwych, stada, summy (3), wieku, wiernych, włości, wojska (6), wody (2), wolej, zamkow, żywności.
ostatki z czego (1): Spissamentum, Treść/ drożdże/ miękiny y wſzelákie oſtátki z wyżętych á wybitych rzeczy. Mącz 409b.
ostatki czyje (1): Leop Is 49/6 cf W przen.
»ostatki albo zmazy« (1): A ieſliby do niego przećiwni duchowie przylnęli/ oſtátki álbo zmázy iákie/ zdotknienia thego Swiętego Oleiu/ áby odeſſli KrowObr 84.
ostatki czyje: Oſtátki tedy ludzi ſwiętych [...] nie ſą kośći ich których nam nie oſtáwiáli/ ále [...] do ziemie ie chowáć roſkázowáli/ ále ſą przykłády żywotá ich ſwiętobliwego [...] ktore nam w piſmiech ſwych zoſtáwili. GrzegŻarnPos 1582 534v (Linde).]
G sg w funkcji okolicznika czasu: »ostatka« = na końcu, na ostatku (1): A potim ma być to lekarzſtwo [na niepłodność] na taiemne mieſtce włożone. [...] á potym rano wyciągnąwſzy z ſiebie ono lekarzſtwo. Ma ſie oſtatka męża radzić. FalZioł V 86v.
A sg w funkcji okolicznika czasu (1): Oſtatek zimy pocżąwſzy około Gromnic aż blisko ku Wielkiey noci ſtale zima poſtoi LudWieś B.
W charakterystycznych połączeniach: ostatek kapitulum, krolestwa, księgi (miesiąca) maja (2), lutego itp. (11), niepłodności, pisania, świata, uciech, wesela, wieku, ziemie, zimy.
»do samego przyść ostatka« (1): Bo gdy ſie iuż ſtárzeie ociec ábo mátká/ A iż im do ſámego iuż przydzie oſtátká. HistLan B2.
»ku ostatku, ku ostatkowi« = pod koniec (2:1): Piſze theż o groźnym ſądzye Bożym/ wſzákże záſię ku oſtátku cieſzy lud Izráelſki ieſli ſie náwrocą ná drogę bożą. BielKron 93, 55v; Tu przedſię ku oſtátkowi iśći ſie nam Pan przez Ianá ſwiętego/ iż to co nam obiecowáć racży/ nigdy nas minąć nie może. RejAp 192v.
»na ostatek« = na koniec (6): Ad extremum reservare, Ná oſtátek zoſtáwić. Mącz 389c; OrzQuin Z; pánie Wapowſki/ W.M. roſkázuię/ ábyś wnet po Koſtce grę ſwoię powiedział: á po W.M. pan Myſzkowſki/ potym pan Derſniak: więc pan Boiánowſki ſwoię wynaydzie/ á pan Kriſki zoſtánie ná oſtátek. GórnDworz C3.
~ na ostatek czego (2): Ceſarz vcżynił żáłobę ſzerokimi ſłowy/ [...] na oſtátek they żałoby powiedział BielKron 215; ROzmáićie y wielą ſpoſobow mawiał przed tym Bog oycom przez Proroki: náoftátek tych dni [novissime] (marg) á w ty dni oſtáteczne (–) mowił do nas przez Syná WujNT Hebr 1/2.
W przeciwstawieniu: »z przodku ... na ostatek« (1): Dźiedźictwo z przodku prętko nábyte nie poſzczęśći ſię ná oſtátek. BibRadz Prov 20/21. ~
»za ostatek« = na koniec (1): o czym mouycz thu nyemogą dla uyelkoſzczy Tho za oſtatek mouyą nacz yuſz yaſną uyarą wzglądamy [...] yſz to tak bylo od boga przed uyeky przeſzrzano PatKaz III 106.
»na ostatku« = in fine, in novissimo PolAnt [w tym: czego (24)] (43): FalZioł I 1a; do oney wietzorney y woniącey offiáry/ kthora wietzor to ieſt ná oſtátku ſwiátá ieſt zá nas Bogu oycu ná krzyżu offiárowaná? KrowObr 88v, 21v, 92, 150v; Bo do pychy hoynośći trzebá y doſtátku/ Pátrzże co s tego bywa záſię ná oſtátku. RejWiz 188v; RejFig Cc; BibRadz II 47b marg; Sſtał ſie potym wielki głod w zyemi Egipſkiey [...]. Ná oſtátku oney niepłodnośći/ rzekł Iozeph do ludu poſpolitego BielKron 18; ná zádku przeſzli też Március y Herminius/ Horácius ná oſtátku zoſtał BielKron 106; Ná oſtátku Liſtopádu Papież Adryan/ roſpiſał liſty do Niemieckich kráin BielKron 198, 58, 112, 113, 201v, 204v (21); prośmy my Páná Iezu Kryſtá Syná Bożego/ áby ná tym oſtátku wieku raczył być przy Zborze ſwoim LeovPrzep Kv; GórnDworz B3; Abowiem gdy ſie przypáthruiemy tym ſwieckim zawodom/ tedy thám więc v kreſu bywáią y pieniądze/ y ádámáſzki/ y ſukná/ y inſze drobne rzecży. Bywa tez náoſtátku y świniá. RejZwierc 129v; BudBib Deut 8/16, Dan 1/15; á ná oſtátku cżterdźieśći lat/ rzekł Abſalon do Krolá. CzechRozm 136v, 17v; CzechEp 364; Obiecałem ná oſtátku piſánia tego/ znáki okázáć NiemObr 151; Bo iáko Ian S. po wſzytkich nápiſał Ewangelią ſwoię: ták też ſluſznie ma mieć ná oſtátku mieyſce. WujNT 396; SarnStat 99; KlonFlis H4.
~ W przeciwstawieniu: »na ostatku... na przodku« (2): FalZioł I 11d; wkłádaſz ná mię naprzodku liſtu niewdzięcżność z vrąganim/ y zmienienie wiáry z przewrotnośćią/ náoſthátku mię kſobie przyćiągaſz głádkiemi ſłowy BielKron 246.
»w ostatku« (3): A ták Swátopłuh połupił kośćioły w Cżechach/ dał Ceſárzowi dań/ á w oſtátku ſyná ſwego Otę záſtáwił BielKron 324v, 391v; Czego iż oni nie vkázuią/ niewiem iáka im y w oſtátku wiárá ma bydź dáná. KochCz A4v.
ostatek kogo (1): oblicże iego [wojska] ku morzu wſchodowemu/ zaś oſtátek iego ku morzu oſtátecżnemu BudBib Ioel 2/20.
ostatek czyj (1): BielKron 463 cf W przeciwstawieniu.
W przeciwstawieniu: »ostatki ... przodek« (1): ná ony ſłowá gdźie Bog mowił Moiżeſzowi/ oſtátki moie będzieſz widźiał ále przodku nie vyrzyſz. BielKron 463.
W przeciwstawieniu: »ostatki ... przodki« (1): I bywaią oſtátki [novissima] onegoto człowieka/ gorſzé niſzli przodki. MurzNT Luc 11/26.
ostatek czyj (1): Záwżdy widziſz potomká przed ocżymá ſwemi/ Ktory będzye ſzáfował oſtátki twoiemi. RejWiz 58v.
W przeciwstawieniu: »z pirwu ... na ostatek« (1): Tákież vdzyáłáſz kupcowi/ Dobremu towárzyſzowi/ S pirwu mu dobrze porádziſz/ A ná oſtátek go zdrádziſz BielKom D8v.
Połączenia: »napierwej ... na ostatek« (1): Ręká świádków będzie ná nim napierwey [priuś] ku zábićiu iego/ więc ręká wſzego ludu ná oſtátek [postea]. BudBib Deut 17/7.
»naprzod ... na ostatek« (2): NAprzod Boga chwali gromada za kxiędza Plebana/ za pana dziedzinnego/ y za wſzitki vrzędniki iego/ a naoſtatek za pana Macieia w Byſzinie proroka LudWieś A2; WujJud 47v.
»naprzod ... potym ... na ostatek« (4): WróbŻołtGlab A3; KrowObr 235v; naprzod złe wychowánie: pothym vſtáwicżna prośbá męſzcżyznſka: więcz zdrádá: nuż dáry: vboſtwo: nádzieiá: ná oſtátek boiaźń/ j tyſiąc inych rzecży/ ktore pod cżás/ y iednę ſwięćiczę ze ſtátecżnośći zwiodą. GórnDworz Ll7v; KuczbKat 235.
»pierwszego czasu ... na ostatek« (1): PIerwſſego cżáſu [Primo tempore] vlżenie ſie ſtáło źiemi Zábulon/ y źiemi Neptálim/ á ná oſtátek [novissimo] obciążoná ieſt drogá Morſka zá Iordanem Gálilei Pogańſkiey. Leop Is 9/1.
»pirwej ... potym ... na ostatek« (2): gdyz pirwey bywa poczęcie potym rodzenie naoſtatek porodzenie. WróbŻołt C5v; GliczKsiąż I8.
»potym na ostatek« (1): około Trácyey prácuiąc wſzytkę [...] borzył. Potym ná oſtátek do Greckiey źiemie woyſko obroćił BielKron 240.
»potym (a. potem) (a. potym... potym), (a. potym... potym... potym... potym)... na ostatek« (15): FalZioł I 18b; Stycżeń/ od zarania pocżąwſzy [...] był pochmurny/ [...] potym do ſrzod odwiecżerza wietrzyk powiewał/ na oſtatek ſie k wiecżorowi było wyiaſniło. LudWieś Bv; SeklKat C3; GroicPorz r2; Potym to miáſto názywano Ceſárea Filippowá/ [...] ná oſtátek ie zwano Nemorá. BibRadz I 146a marg; Potym ią [arkę] Sámuel przeniozł do Máſphá/ potym do Gálgi przez Saulá/ potym przez Dawidá do Naboth/ potym do Syonu/ náoſtátek od Sálámoná do kościołá ſwego. BielKron 63; Wſadzon [św. Floryjan] potym do ćiemnice/ ná oſtátek z moſtu vtopion BielKron 357, 26, 265v, 452v; KwiatKsiąż N3; Mącz 475b; ModrzBaz 105; Potym ś. Dunſtánus ná Biſkupſtwo Wirgoniyſkie [...]/ ná oſtátek ná Arcybiſkupſtwo Kántuáryjſkie [...] wzięty był. SkarŻyw 509; StryjKron 692.
»z przodku ... potym ... aż na ostatek« (1): Ale ſie ſprzodku zwáli Biſkupy/ potym Arcybiſkupy/ aż ná oſtátek Papieżmi KrowObr 7.
Połączenia: »naprzod ... (potym ...) na ostatek« (4): Naprzod aby pan Bog był w rodzáyu ludzkim poznan [...]. Rzecż poſpolita krzesćiyáńſka przez nas była zápomożoná y podpyeraná. Ná oſtátek oycżyznye/ rodzicom/ [...] y inſſym ludzyom wſpołek/ żebyſmy ſie dobrze/ pocżeſnye poſtáwili GliczKsiąż Ov; KuczbKat 120; ModrzBaz 101v; ábyś ty [...] tych trzech rzeczy brónił. Wolnośći naprzód poddánych ſwoich: zdrowia potym twégo: náoſtátek pokoiu náſzégo OrzJan 100.
»przodkiem ... potym ... na ostatek« (2): Aby nie obráźił przodkiem páná Bogá/ biorąc Imię iego ná dáremno/ potym bliźniego ſwego/ vſzkadzáiąc go nieſpráwiedliwą przyſyęgą [...]/ ná oſtátek Sumnienia ſwego/ potąpiáiąc ſam ſyebie. GroicPorz y4; KrowObr 46v. ~
W przeciwstawieniu: »pierwej ...na ostatku« (1): Herberſtyn [...] ruſzył ſie trochę ná koniu ſiedząc iáko by chćiał s koniá s ſieść. Moſkwá máiąc zá tho áby prętko s ſiadł/ s ſiedli oni pierwey/ á on ná oſtátku. BielKron 434v.
W przeciwstawieniu: »naprzod ... na ostatku« (1): co miáło być naprzod/ to ſię ná oſtátku námienia SkarKaz 81b.
Połączenia: »napierwej ... (potym...) na ostatku« (3): napierwey pod tho drzewo przyiecháli [...] Krol Zygmunt z Hámburgu/ á Włádziſław s ſynem y krolewną Anną z Brugu/ ná oſtátku Ceſarz z Lánxendorfu miáſtecżká BielKron 414, 197v; RejPosWiecz3 99v.
»naprzod ... pośrzodku ... na ostatku« (1): gdyż ſprawa przyrodzenia naprzod znienagła pocżyna, w poſrzodku ſiłna bywa, na oſtátku opuſzcża. GlabGad K5v.
»potym na ostatku« (3): IEzus gdy ſtal przed Kaijfáſſem/ ſwiadkowie náń falſſywé ſwiadetztwa dáwali/ ktoré ku rzecży nitz niebyly/ aż potym na oſtatku dwa ſwiadkowie wyſtąpiwſſy rzekli. OpecŻyw 113v; FalZioł I 6d, V 116.
»potym ... na ostatku« (2): Był v Olgierdá chłop proſty Woydyło piwnicżnym/ potym ſprawcą/ ná oſtátku ták nań był łáſkaw/ iż go źięćiem vcżynił BielKron 379v, 437.
»potym ... po [kim] ... na ostatku« (1): nadawnieyſzy był náſzych kronik piſarz Wincenty Kádłubek/ potym Długoſz/ po nim Wapowſki/ ná oſtátku Doktor Kromer BielKron 337v.
W przeciwstawieniach: »na przodku (3), z pirwotku ... na ostatku« (4): Oſtatni thermin poſtaw na przodku/ á pirwſzy na oſtatku KłosAlg F, F2v; Ale iáko miał [Krezus] s pirwotku wielkie ſzcżęſcie/ ták ná oſtátku nieſzcżęſcie. BielKron 111v; WujNT 854 marg.
Połączenia: »napierwej ... potym ... na ostatku« (1): Skora korzenia thego napierwey ſie w lekarſtwo godzi/ pothyem owocz/ á liſty na oftatku. FalZioł I 86d.
»potym ... zasię ... na ostatku« (1): Boią [Ostatnią Wieczerzę] piſmo ſwięthe názywa chlebem y kielichem ábo winem. Pothym ciáłem y krwią Páná Kryſthuſową. Záſię teſthámentem nowym. Ná oſtátku vżywániem á złącżeniem ciáłá y krwie Páná Kryſtuſowey. RejPosWiecz3 99.
»przodkiem ... na ostatku« (1): ſzło przodkiem Węgrow trzydzieśći chorągwi [...]/ zá nimi Włoſzy/ náoſtátku ſzli Niemcy wálnym vfem BielKron 314.
»przodkiem (a. na przodku) ... śrzodkiem (a. we środku) ... na ostatku« (2): W ktorych Ewányeliach náprzodku vkazał [Mateusz św.] narod Páná Kryſtuſá/ we środku iego kazánie/ ná oſtátku iego vmęcżenie BielKron 144; Cżáſem pocżcżą Burmiſtrzá/ iż pług iego przodkiem Wyieżdża ná Páńſzcżyznę: á Rádzieckie śrzodkiem: Proſtacy ná oſtátku. KlonWor 15. ~
Synonimy: 1. reszta; a. brud, drożdże, fus, szum, szymowiny; 2. koniec, kres; 3. tył, zad.
MMk