[zaloguj się]
[pdf]

OBIEŻEĆ (7) vb pf

o oraz pierwsze e jasne; drugie e z tekstu oznaczającego é niekonsekwentnie.

Fleksja
inf obieżeć
imperativus
sg
2 obież

inf obieżeć (2). ◊ fut 1 sg obieżę (1). ◊ 1 pl obież(e)my (1). ◊ imp 2 sg obież (1). ◊ part praet act obieżåwszy (2).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Biegnąc lub szybko idąc okrążyć [co] (3): IEden dzieći chciał ſtráſzyć/ co gowná zbieráły/ Do koſzyków ná mydło/ po rynku biegáły. [...] Dzieći ſie polękawſzy/ przebog pánie miły [...]. A wnet ieſzcże dla ſwieżych rynek obieżemy RejFig Aa6; Evadere ad vel in muros Muri obieżeć Mącz 472d; [Gira omnes greges/ obyeſz wſzithke trzode TomZbrudzBrul Gen 30/32].
Przen (1):
Zwrot: »obieżeć w koło« (1): obiezawszy Senatum wkoło [...] trudno oczłowieka ktoryby chciał się murom opponere takiey nawałnosci ActReg 117.
2. Obejść, odwiedzić kolejno wiele miejsc lub osób; circumire, discurrere PolAnt [co] (3): Obież wſzytki pokolenia Izráelſkie od Dán áż do Beerſebá/ á obliczćie wſzythek lud BibRadz 2.Reg 24/2; Wrócili ſie ſzpiegierze po cżterdzyeśći dnioch obieżawſzy kráiny wſzytki/ do ſwoich BielKron 40v; BudBib Cant 3/2.
3. Poróść [czym] (1): musco tegi Mchem obieżeć Mącz 238d.

Synonimy: 2. obyść, przebyć.

Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ.

Cf OBBIEŻEĆ, OBIEŻANY, OBIEŻYŚWIAT

DDJ