[zaloguj się]

OBLAĆ SIĘ (11) vb pf

sie (7), się (4).

o jasne; w fut i imp e prawdopodobnie jasne (tak w lać); w pozostałych formach a pochylone.

Fleksja
praet
sg pl
2 m -ś oblåł się m pers
3 m oblåł się m pers
n oblåło się subst oblåły się
plusq
sg
3 m był się oblåł
imperativus
sg
3 niechåć się obleje

fut 3 sg obleje się (4).praet 2 sg m -ś oblåł się (1).[3 sg m oblåł się.]3 sg n oblåło się (2).3 pl subst oblåły się (1).plusq 3 sg m był się oblåł (1).imp 3 sg niechåć się obleje (1).part praet act oblåwszy się (1).

stp brak, Cn s.v. wyposażam córkę, Linde XVI i XVIII w.

Zmoczyć się, wylać co na siebie [w tym: czym (9)] (11): w wiedźiſz go [konia] w wodę żimną/ áż ſzye wſzyſtek obleie SienLek 168v; RejZwierc 80v.
Zwroty: »oblać się krwią« (3): Iezus mu na to nierychlo odpowiedziál/ bo ſie był wſſytek od ſilnégo razu krwią oblál OpecŻyw 109, 110, 126v; [StryjKron 738 (Linde)].

»łzami (a. slzami) się oblać« [szyk zmienny] (4): Przecię moię wnętrznoſci ſą ſie roſpálily/ ij ocży przecię moie ſlzami ſie obláły OpecŻyw 20, 110; RejWiz 87v; zátym ſię oblawſzy Lzámi, á mnie y corkę ſwoię obłápiwſzy, Pożegnał nas CiekPotr B2v.

»potem się oblać« (1): Wſpomni y ná boleść/ ktorąś miał/ gdyś ná górze Oliwney/ trzy kroć modlitwę czyniąc/ krwáwym ſię potem oblał LatHar 289.

Przen (1):
Fraza: »[co] krwią się obleje« = spowoduje rozlanie krwi, wojnę (1): ſam teraz tey Electiey nie chwalę/ bo widzę że ſię krwią obleie. GórnRozm N3v.

Formacje współrdzenne cf LAĆ.

JB