[zaloguj się]

OBLEPIĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet oblepili się.

stp, Cn, Linde brak.

Pobrudzić się, pomazać się; przen [czym]:
Zwrot: »błotem się oblepić« = zgrzeszyć: W Anyołách doſkonáłość nie ieſt náleźiona/ Coć przed oblicżym ſłużą/ złość ieſt popełniona/ Cożbym rzekł ktorzy ſię tu błotem oblepili/ A głupſtwem niewymownym ſmylły záślepili. GrabowSet K2v.

Formacje współrdzenne cf LEPIĆ.

DDJ