[zaloguj się]
[pdf]

OBLIGOWAĆ SIĘ (12) vb impf

sie (7), się (5).

Oba o jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg pl
3 obliguje się obligują się
praet
sg pl
3 m obligowåł si m pers obligowali się
plusq
pl
3 m pers byli obligowali się

praes 3 sg obliguje się (5). ◊ 3 pl obligują się (2). ◊ praet 3 sg m obligowåł się (4). ◊ [3 pl m pers obligowali się.] ◊ plusq 3 pl m pers byli obligowali się (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

1. Zobowiązywać się do czegoś (ustnie lub poprzez sporządzenie odpowiedniego dokumetu) (11):

obligować sie na co (2): Wzyął tedy Moizeſz kośći Iozephowy s ſobą/ bo mu ſie byli ná to obligowáli oycowie ich BielKron 30v, 387v.

obligować się do czego (1): ZapKościer 1582/27 cf »obligować się i na się przyjmować«.

cum inf (5): Naſowſki Grábiá [...] obligował ſie snimi [książętami] być/ zwłaſzcżá o Ewángyelią świętą. BielKron 213v, 421v; syn obliguyę ſzyę oycza swego chowacz wączywoſczy Oycza swego aſz do smyerczy ZapKościer 1585/62v, 1585/53; SarnStat 768; [AktaSejmikPozn 1572/7].

Ze zdaniem dopełnieniowym [z zapowiednikiem: tak (2); iż, że] (2): ZapKościer 1579/1v; COnſuetudines trzymáć téż Królowie poprzyśięgáią, iáko y práwá: y ták ſie obliguią: Iż coby ważyli ſie odmięnić contra leges et conſuetudines: to ma bydź irritum et inane. SarnStat 1292.

Zwroty: »przyrzekaniem [komu] obligować się« (1): PEtryło Wáłáſki Woiewodá zápomniawſzy ſwey ćći tákież przyrzekánia/ ktoremi ſie záwżdy Krolowi Polſkiemu obligował ſnim w pokoiu być/ w thárgnął z ludem ſwoim do Pokućia BielKron 421v.

»obligować się przysięgą i zapisem« (1): Heliaſz [...] poſtąpił dáwáć dwieśćie wozow Wyźiny/ y cżterzy ſtá ſztuk Báyboraku álbo Kofftyru/ ktemu też ſto koni káżdy rok: ná co ſie obligował przyſięgą y zapiſem BielKron 387v.

Szeregi: »obligować się i obiecować« (1): Gdze vcziwy Bartoſz swarka obliguye ſzyę y obyęczuyę otdacz tę XI m. tęmu vcziwęmu Pawlowy Zadochowy ZapKościer 1585/53.

»obligować się i na się przyjmować« (1): Tedy ſzę tu do thego przerzeczony Criſtoph Smogorzinſki Tak obliguye, y dobrowolnye na ſzyę przimuye za poſwyem Pana woIewodzinym [...] w korego [!] kolwyek Sądu stanąncz ZapKościer 1582/27.

»obligować się i ślubować« (1): Panowyę dzyęczelſczi obliguią ſzyę w tym swagrowy swemu Caſprowy y slubuyą zaſtępowacz we wſzytkym swagra swego ZapKościer 1585/57.

2. W funkcji strony biernej; być przyrzekanym (1): Bo kiedy prziydźie do wykonánie tego co ſie tám obliguie/ tedy nie to będźie prawdá co tám ſtoi: ále to co onemu wſzytkiemu ieſt przećiwnego. PowodPr 65.

Synonim: obowięzować się.

DDJ