[zaloguj się]
[pdf]

OBLIZOWAĆ (3) vb impf

Oba o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
1 oblizuję
3 oblizuje
praet
sg
3 m oblizowåł

praes 1 sg oblizuję (1). ◊ 3 sg oblizuje (1). ◊ praet 3 sg m oblizowåł (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w.

Przesuwać po czymś wielokrotnie językiem; circumlambere, circummulcere, praerodere Cn [w tym: co (2)] (3): Delingo – Oblizuię, lyzę. Calep 301a.
Przysłowie: Kto pczoły rad podrżázuie/ ten ſwoy pálec oblizuie. March1 A3v.
Zwrot: »[komu] oblizować ręce« = okazywać wdzięczność (o zwierzęciu) (1): Páſterz widząc on iego [lwa] bol/ Szydłem ſpuchłą ránę przekłoł [...] A gdy ránę záwięzował/ Lew mu ręce oblizował: Wſzytkę wdzięcżność vkázuiąc BierEz Q3v.

Formacje współrdzenne cf LIZAĆ.

DDJ