« Poprzednie hasło: OBŁAPIĆ | Następne hasło: OBŁAPIENIE » |
OBŁAPIĆ SIĘ (12) vb pf
sie (11), się (1).
o oraz a jasne.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | obłapili się |
subst | obłapiły się |
fut 3 sg obłapi się (2). ◊ 3 pl obłapią się (1). ◊ praet 3 pl m pers obłapili się (4). subst obłapiły się (3). ◊ part praet act obłapiwszy się (2).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Objąć się, uścisnąć się nawzajem z kimś, objąć jeden drugiego (12): OpecŻyw 11v, 15v; BielKron 66, 366; Tóż y baiek/ y pieśni/ w ten czás przeſtániemy/Pięknie ſye obłápiwſzy/ y potym pośniemy. PudłFr 31.
Zwrot: »obłapić się społu, wespołek« (1:1): Wzyęli też tám y krolową Perſką/ mátkę y ſiostrę/ y dwie corze Dáryuſowe. Do ktorych gdy przyſzedł Alexánder áby ie widzyał/ zlękły ſie á obłápiły ſpołu/ mnimáiąc áby iuż wnet miáły zginąć. BielKron 124v; [bracia] obłápiwſzy ſie y cáłowáli ſie weſpołek płácżąc. HistRzym 131 v.
Szeregi: »obłapić się a (i) całować« (1:1): A ták Abráám s ſynem ſwoim obłápili ſie a cáłowali nád nádzyeię ſwoię. BielKron 13; HistRzym 131v.
»przywitać się i obłapić« (1): Ná tákie ſłowá otworzy mu/ y mile ſię właſnymi imiony ſwemi przywitáią/ y obłápią SkarŻyw 51.
W przen (3): Abowiem wten czás miłoſierdzie á wiárá podkáią ſie z ſobą á pokoy z ſpráwiedliwoſćią ſie obłápi RejPs 126v; GrochKal 17.
Szeregi: »obłapić się i pocałować się« (1): prawdá á ſpráwiedliwość potkawſzy ſie ná drodze obłápiły ſie y pocáłowáły ſie RejZwierc 51.
Synonimy: objąć się.
Formacje współrdzenne cf ŁAPAĆ.
JB