[zaloguj się]

OBŁOCZNIK (1) sb m

Fleksja

G pl obłocznik(o)w.

stp, Cn, Linde brak.

Zły duch mający swą siedzibę w obłokach: Ieſtem s koru obłocżnikow/ Ieden s páńſkich miłoſnikow/ Farel moie imię właſne/ Wſzytkim brátom dobrze zacne (marg) Demonium meridianum. (–) BielKom D2.

Synonim: latawiec.

JB