![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [OBŁOCZNICA] | Następne hasło: OBŁOCZNY » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
OBŁOCZNIK (1) sb m
Fleksja
G pl obłocznik(o)w.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Zły duch mający swą siedzibę w obłokach: Ieſtem s koru obłocżnikow/ Ieden s páńſkich miłoſnikow/ Farel moie imię właſne/ Wſzytkim brátom dobrze zacne (marg) Demonium meridianum. (–) BielKom D2.
Synonim: latawiec.
JB