[zaloguj się]
[pdf]

OBOLEĆ (1) vb impf

inf oboleć.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Rozchorować się; przen: Więc s tegoż obżárſtwá á s próżnowánia nielza iedno ſie rozlicżne wrzody zámnożyć w nim muſzą/ ſkąd y oná miła á wdzięcżna duſzycżká z nim poſpołu oboleć muśi. RejZwierc 113v.

Formacje współrdzenne cf BOLEĆ.

JR