[zaloguj się]
[pdf]

OBOŚĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf ob(o)ść się.

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu: obość.

Przeciwstawić się ciosom zadanym rogami; przen: o potyczce z diabłem [komu]: Smierċ ſtoy moy nieprzijaczyel. Ktora ſię tak narządzyla By mie dzys ſwiata zgladzyla. Czart też pewnie niezamieſka Dawno ſnaċ gdzies wkączie mieſka. A to ieſcze wietſą ſrogoſċ Iako ſię mu będzie oboſċ. RejKup g2.

Formacje współrdzenne cf BOŚĆ.

JR