Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: OBRACAĆ SIĘ

Następne hasło: OBRACAJĄCY SIĘ »

OBRACAJĄCY (5) part praes act

o prawdopodobnie jasne (tak w ob-); -ra- (3), -rå- (2); -rå- WujNT; -ra- : -rå- Mącz (3:1); drugie a jasne.

Fleksja

sg
m	N	obracający

pl
I	m	obracającymi

sg m N obracający (4). ◊ pl I m obracającymi (1).

Sł stp s.v. obracać, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. obrócić.

Znaczenia

1. Wirujący, kręcący się (1): Volvens, Taczayący/ obrácáyący. Mącz 506c.

2. Zmieniający, przekształcający, przemieniający jedną rzecz w inną [co] (2):

obracający w co (1): [św. Juda pisze o heretykach] Zowiąc ie przeto ludzmi niezbożnymi/ y łáſkę Bożą w roſpuſtność obracáiącymi WujNT 832.

W przen (1): Versipellis, [...] Skórę ſwą álbo twarz obrácáyąci/ to yeſt/ Vmieyąci poſtáwę ſtroyić/ chytry/ lis/ ſtroyipoſtáwá. Mącz 486d.

*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Tropicus, Obrácáyący. Mącz 466c; Vertens, Obrácáyąci. Mącz 468c.