« Poprzednie hasło: OBRODZENIE | Następne hasło: [OBRODZIĆ SIĘ] » |
OBRODZIĆ (3) vb pf
Oba o jasne.
Fleksja
inf | obrodzić |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | f | obrodziła |
conditionalis | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | subst | by obrodziły |
inf obrodzić (2). ◊ fut 3 sg obrodzi (1). ◊ [praet 3 sg f obrodziła. ◊ con 3 pl subst by obrodziły.]
Sł stp brak, Cn s.v. obradzam, Linde XVI – XVII w.
Znaczenia
- Wydać plon (3)
Wydać plon; ferre fructum Calag; gravescere, multiplicari, uberare Cn (3): A gdy [Tales z gwiazd] poznał iż drugiego roku oliwa nie miała obrodzić ktorej przeſzłego roku doſić było. Tedi zimie poki ieſzcże oliwy doſić było, we dwu mieſciech, w Milezie a w Chio wiele iey á barzo tanie nakupił BielŻyw 2; Frucht bringen. Pożytek przynieść/ et obrodzić, Ferre fructum. Calag 209b.
[obrodzić komu: Ták też cżynią winiarze álbo ogrodnicy/ gdy chcą áby im drzewá ich dobrze obrodźiły obkłádáią máćice liśćim y gronámi Cresc 1571 59 (Linde).]
Przen: O potomstwie (1):
[obrodzić kogo: Ieſzczeſby mathka naſza, ktora nas obrodzyla nÿemyala nam they laſky vczynycz po ſzmyerczy naſzy a zalyeczacz duſze naſze Bogu oyczu, ÿ ſynowy ſzwemu ArgWykład 159.]
Zwrot: »szczęśnie obrodzić« (1): A zdárzy Bog że ten ſzcżep [o Pileckich]/ ták ſzcżęſnie obrodzi/ Ze co mrozy pſowáły/ rázem ſie nágrodzi. RejZwierz 87v.
Formacje współrdzenne cf RODZIĆ.
Cf OBRODZENIE, OBRODZIŁY
DJ